پنجشنبه ۱۹ تیر، جمعی از بلندپایه‌ترین مسئولان حوزه امداد و نجات کشور، از جمله رئیس جمعیت هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران، رئیس دفتر نمایندگی کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ در ایران و استاندار همدان، با خانواده امدادگر شهید یاسر زیوری، دیدار و همدردی کردند.

این امدادگر ۳۷ ساله، در حالی‌که مشغول انجام مأموریت بشردوستانه خود بود، هدف حمله دشمنانه رژیم صهیونیستی قرار گرفت و به شهادت رسید.

حادثه در یکم تیر رخ داد، زمانی‌که "یاسر" در خط مقدم امدادرسانی به مجروحان بود.

روایت‌ها می‌گویند که با چهره‌ای خندان، بی‌وقفه به یاری انسان‌هایی می‌شتافت که در آتش جنگ گرفتار شده بودند. او نه فقط یک امدادگر، که پناهی بی‌منت برای جان‌های زخمی‌بود.

خانه‌اش حالا پُر از بغض است. همسر باردارش که فرزندی هفت‌ماهه در دل دارد، با چشمانی گریان هنوز در شوک از دست دادن همراه زندگی‌اش است و پسر سه‌ساله‌اش با چشم‌هایی بی‌خبر، به چهره غم‌زده حاضران می‌نگرد و فکر می‌کند پدرش همچنان در بیمارستان است.

برادر همسر یاسر، همبازی کودکی او، در میان جمع ایستاده و از وفای به عهد، صداقت، و شرافت کاری‌اش می‌گوید: شهادت، مدالی بود که برازنده‌اش بود.

چشم همه حاضرین در این دیدار اشک‌بار بود. فضای خانه، لبریز از خاطرات و تصاویر یک انسان شریف بود؛ انسانی که مرگ را به جان خرید تا جان دیگری را نجات دهد.

استاندار همدان در این دیدار تأکید کرد که خونش پایمال نمی‌شود، راهش ادامه دارد. یاد و نامش همواره زنده خواهد ماند. پیرحسین کولیوند، رئیس جمعیت هلال‌احمر کشور، با صدایی بغض‌آلود از پنج شهید امدادگر در جنگ ۱۲ روزه یاد کرد و گفت: من عاشورا را با چشم دیدم؛ پر پر شدن علی‌اصغرها، آتش گرفتن خانه‌ها و شهادت هم‌وطنان را با گوشت و پوست حس کردیم. فداکاری و جوانمردی امدادگران، درسی برای تاریخ است.

ونسان کاسارد، رئیس دفتر نمایندگی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در ایران، با لحنی متأثر گفت: برای ابراز همدردی آمده‌ام. این ضایعه، نه فقط برای ایران بلکه برای خانواده جهانی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر، مصیبتی بزرگ است. نیروهای امدادی و درمانی نباید هرگز هدف حمله قرار بگیرند.

او ادامه داد: کار و تعهد یاسر زیوری و همکارانش، افتخاری برای هلال‌احمر ایران و کل جامعه بشردوستانه جهان است. ما همبستگی خود را با خانواده او اعلام می‌کنیم و تسلیت عمیقمان را تقدیم می‌داریم.

شهید یاسر زیوری حالا رفته، اما یاد و مسیرش، در دل هزار امدادگر زنده خواهد ماند. او نه فقط یک نجاتگر، که نماد انسانیت بود.